Tuvalet iletişimi doğumdan itibaren bir süreç olduğu için tuvalet eğitiminden faklıdır. Kendini kirletmeme içgüdüsüne sahip bebeklerin tuvalet ihtiyacını anlamak ve bu ihtiyaca cevap vermeyi amaçlar. Tuvalet iletişimi, bebeğin karnı acıktığında emzirmek, uykusu geldiğinde yatağına yatırmak gibi tuvaleti geldiğini anladığımızda tuvalete tutmak kadar doğal bir süreçtir. Tuvalet iletişimi, bebeğin tamamen bezi bırakması veya tamamen tuvalet bağımsızlığı kazanması değildir. Bebeğin sinyallerini anlayarak, şefkatli bir şekilde iletişimde kalmak ve bağ kurmaktır.

Tüm bebeklerin tuvaletinin geldiği belli zamanlar vardır. Evrensel olarak kabul edilen bu zamanlar; uykudan uyanınca, uzun süre bir yerde oturmak durumunda kaldıktan sonra, banyo zamanında, bez değiştirirken ve yemekten sonradır. Bebeğin sinyallerini anlayarak, şefkatli bir bağ kurarak onun tuvalet ihtiyacının karşılanmasına yardımcı olabiliriz.

Tuvalet iletişiminde Sfinkter kası nedir ve ne işe yarar?

 Sfinkter kası, istemli olarak çalışır ve çiş yapmak istendiğinde isteğe bağlı olarak gevşetilebilir. Bebekler sfinkter kaslarını doğumdan itibaren etkin bir şekilde kullanabilirler. Bebekler beze bağlı olduklarında ve verdikleri “çişim var” sinyali fark edilmediğinde, kendilerini kirletmeme içgüdüleri çok kuvvetli olduğu için çişlerini son ana kadar tutar ve tutamadıkları noktada istemsiz sfinkter kası devreye girer. Dolayısıyla, doğuştan gelen istemli olarak kasların gevşetebilme özelliklerini bir süre sonra kaybederler. Tuvalet iletişiminde ise kaslar kasılmaya değil gevşetilmeye yöneliktir. Tuvalet iletişimi erken kurulan bebekler, idrar torbaları tam olarak dolmadan önce vücutlarının verdiği sinyaller doğrultusunda istemli kaslarını gevşetebilme özelliklerini yitirmezler (Bay Şengül, 2018:19).