Oyun ve oyuncaklar aracılığı ile çocukların ihtiyaçlarını anlamaya ve onların kendilerini ifade etmelerine yarayan bir terapi biçimidir. Oyun terapisi çocukların gelişim özelliklerine göre 2-12 yaş arasındaki çocuklara uygulanan bir yöntemdir.

​Çocuklar, duygularını anlamlandırmada ya da ifade etmede yetişkinlerden oldukça farklıdır. Bu sebeple çocuğun alışkın olduğu oyun ortamı oluşturularak, çocuğun yaşadıklarını anlatmasına ve duygularını ifade etmesine kolaylık sağlanır. Çocuk yaşadığı korku, nefret, yalnızlık gibi duygularını, başarısızlık ve yetersizlik hislerini ve diğer problemlerini oynayarak sergiler ve bu oyun sayesinde anlaşılabilmektedir.

​Çocuk oyunla baş edemediği sorun veya duygularla nasıl mücadele edeceğini öğrenir ve olumsuz duygularını tekrardan yaşayarak olaylarla ilgili yeni bakış açıları geliştirirler.  Bu yeni bakış açıları davranışlarını olumlu yönde değiştirmelerini sağlar.